12 września 2007, 17:50
Ciche, szare, smutne...
Moje życie.
O gimnazjalistach mówi się, że są szaleni, nieposkromieni i że tylko imprezy, picie i narkotyki siedzą im w głowach. Nie wszystkim. Ja należę do takich "dziwaków". Być może przez to nie mam zbyt wielu znajomych. Jestem samotna. Cóż mogę na to poradzić, skoro moi róweśnicy nie rozumieją, że potrzebuję kogoś, kto potrafiłby mnie wysłuchać, z kim mogłabym szczerze i spokojnie pogadać na mądry temat, a nie pobiegać po szkole?
Już na początku Was ostrzegam: ten blog nie będzie dziennikiem ani pamiętnikiem, w którym będę opisywała swoje dni z życia. Dawno już z tego wyrosłam. Będe się za to z Wami dzielić swoimi spostrzeżeniami na temat życia. Będe także zamieszczać rady dla "samotnych nie z własnej woli". Liczę, ze znajdę osoby, które sa w takiej samej przykrej sytuacji jak ja. Pozdrawiam, Madziula